Een oude vrouw ligt op sterven. Aan haar sterfbed stechelen haar kinderen over de erfenis en de verdeling van de spullen. De vrouw heeft een beroerte gehad en kan niet meer praten. De kinderen vinden haar seniel. Het enige dat de vrouw nog heeft zijn haar herinneringen.
Iedereen heeft een andere beleving van een herinnering, waardoor de herinnering nooit de waarheid is maar wat een ieder voor waarheid houdt. Een herinnering is niet eens een herinnering maar eerder een beeld van een gewenste realiteit, gedroomd of niet gedroomd.
Puik speelt dit keer weer een zelfgeschreven stuk dat tot stand gekomen is op basis van improvisaties. Een groot deel van de spelers in ‘Flarden’ werkte ook mee aan de locatievoorstelling ‘Ingetuind’, dat in 2008 met veel succes gespeeld werd in een achtertuin in de Wheermolen.
Medewerkers:
Regie | Marco Rochette |
Tekst | Puik |
Spel | Carla van Dijk |
Katinka Nieuwenhuizen | |
Karin Pool | |
Sanne Scalogne | |
Lotte Spaans | |
Irma de Weerd | |
Peter Zuurveld | |
m.m.v. | Sonja Boonstra |
Marian van Ewijk | |
Manon Goezinnen | |
Els van den Houten | |
Renate Jenema | |
Nina Link | |
Tine Wester | |
Fieke Zuurveld | |
Techniek | Roy Blom |
Ton Rigter | |
Mink Zuurveld | |
Robin de Boer | |
Willem Jan Ernsting | |
Jasper Nijholt | |